Sagada is de nummer 2 in de toeristische gidsen die de bergprovincie beschrijven. Zijn vermaardheid heeft Sagada te danken aan de ondergrondse grotten (een beetje zoals ons grotten van Han).De afdaling in de cave is een hele belevenis en vereist stevig schoeisel, hoewel dit voor onze Filippijnse gidsen een klusje is dat zij verrichten op hun 'sloffen'. De vleermuizen kwetteren boven onze hoofden en kijken niet om naar onze menselijke aanwezigheid om hun uitwerpselen rijkelijk rond te strooien... Alle studenten wagen zich door de ondergrondse beek en wrikken zich lenig door de speleologieholte om het tweede deel van de grotten te betreden. Meer dan 2 uur later bereiken allen (al dan niet met een lichte kneuzing) de uitgang van de grotten.
Op de terugweg slaan we met onze gidsen een zijweg in om de opeengestapelde coffins te bezoeken bij de ingang van de Lumiang Cave. Eeuwen behoorde het tot het dodenritueel van de inwoners van Sagada om hun overledenen tegen de rotswand op te tassen of op te hangen.
Na de middag bezoeken we het episcopaalse (anglicaanse) St. Theodore's Hospital waar dokter, verpleegsters en personeel zitten te wachten op patiënten... Achter de kerk, op weg naar de Echo Valley waar zich nog een paar hanging coffins bevinden, maken enkele locals (mits een kleine fooi voor een fles gin) muziek en wordt er door de aanwezige vrouwen gedanst. In de vallei zelf wordt wel eens een Leo, Le-e-eo uitgeprobeerd, maar de echo klinkt nooit als in de reclame...
Er worden in de lokale winkeltjes nog wat kaartjes gekocht die hopelijk sneller bij jullie aankomen, dan wij zelf terug zullen zijn
No comments:
Post a Comment