Dag 19-20: terug naar België

Dag 18: Snorkelen in Batangas

Onze laatste volledige dag in de Filippijnen vatten we vroeg aan met een dagreis naar de koraalriffen van de provincie Batangas. De busreis van zo'n viertal uren is meer dan de moeite waard. We worden met twee bootjes naar een afgelegen resort gebracht waar we onder een stralende zon zwemvliezen en snorkel aantrekken. Voor de meesten onder ons is het de eerste keer om snorkelend kennis te maken met de kleurenpracht van verschillende exotische vissen en de prachtige grillen van moeder natuur met haar onderwaterfauna en -flora. Als vanop een platform enkele broodkruimels in het water worden geworpen komen massa's gekleurde vissen op dit lokaas af. Na het snorkelen is het nog lekker genieten van de mooie namiddagzon in het water. Een prachtig ontspanningsmoment tot slot van een al even geslaagde studiereis...
Omdat we ondanks het vroege opstaan toch pas laat konden vertrekken, gaat het niet meer om snel nog even - voor het zonnetje ondergaat - een ommetje te maken langs Lake Ta'al en er in Tagay Tay, midden het meer, de uitgedoofde vulkaan te zien liggen. Dan maar 4 uur terug naar MaryHill midden het drukke verkeer om er ons vaatje San Miguel leeg te drinken tot over middernacht...

Dag 17: Manila

Op onze City-trip in Manila trekken we eerst naar Payatas, de barangay rond de nog steeds in uitbating zijnde afvalberg. We krijgen geen permissie om de afvalberg zelf te bezoeken, maar een wandeling naar de kerk en een gesprek met de parochiepriester, Fr. Aldrin, leert ons ook al veel: de families van de scavangers verdienen door de verkoop van de gerecycleerde materialen vaak meer dan met een gewone job in de provincies (?!); deze afvalberg moest eigenlijk al gesloten zijn, maar door een nieuw aangevraagde extensie van de exploitatie lijkt dit niet te zullen gebeuren; daarenboven is tot op heden in geen enkele sociaal-economische oplossing voorzien voor hen die vandaag nog (80.000 man) van deze afvalverwerking leven. De pastoor geeft ons volgende nadenker mee: dat we zouden beseffen in welke situatie wij in West-Europa mogen leven...
We bezoeken daarna in Quiapo de kerk van Jesus Nazarene, een bekend bedevaarts- en dovotieoord. Rond de kerk bevinden zich ook heel wat fortune-tellers en enkelen onder ons laten zich verleiden om hun toekomst te laten voorspellen.
Na de middag bezoeken we Manila Intramuros, de oude Spaanse binnenstad, en Fort Santiago in het bijzonder. Hier werd ondermeer na een schijnproces dokter Josė Rizal (1861-1896), martelaar van de Filippijnse onafhankelijkheidsstrijd, ter dood veroordeeld. Rizal had in een tweetal novellen - Noli me tangere en El Filibusterismo - het Spaanse koloniale systeem en kerkelijke bestuur aan de kaak gesteld. Opmerkelijk is dat zijn tweede novelle in ons eigenste Gent in eerste druk in 1891 verscheen!!!
Eenmaal we Makati, het financiēle en commerciēle centrum van Manila bereiken, zien we opnieuw een ander uiterste van deze miljoenenstad. We hebben nauwelijks de tijd om al onze centen in dit enorme winkelcomplex op te doen en lopen er bijna verloren als we niet zouden opletten.
Daarna bezoeken we tot slot nog een ander uiterste, namelijk de slums langs de spoorweg. Via het project Ahon Sa Hirap ("zichzelf aan de armoede onttrekken") dat de benadering volgt van de Grameen Bank van Nobelprijswinnaar Dr. Muhammed Yunus, probeert men de squathers opnieuw een normale manier van leven te bezorgen. Het contact met de mensen zelf in deze krottenwijk doet ons de ogen openen...
Op de terugweg maar Maryhill Tay-Tay worden we ook nog geconfronteerd met een van de grote problemen van Manila: het overdrukke verkeer dat veel tijd doet verliezen.

Dag 16: Bayombong-Manila

We verlaten definitief Bayombong en meteen ook onze Filippijnse mede-studenten geneeskunde Joel en Jim ėn de Haītiaanse fraters Scheutisten, Isaac, Herslo en Marcelin die met ons zijn meegereisd.
We bezoeken ter plaatse nog het Veterans Regional Hospital en vatten dan de lange busreis terug aan naar Manila, van waaruit we onze laatste dagen Filippijnen zullen meemaken. Pater Eugeen reist met ons mee tot Manila, Cubao. Op zijn eenvoudige, maar eerlijke manier neemt hij van ons afscheid om te gaan logeren in het CICM Provincial House. Maar binnenkort zien we Eugeen hopelijk terug in Belgiē wanneer hij tijdens de zomermaanden bij ons op vakantie is. Misschien op de bijzondere deliberatie voor ons die naar de Filippijnen zijn gekomen: we zijn Eugeen namelijk - onze man achter de schermen in Baguio (zelfs voor de Leuvense proffen!) en onze gids op onze bergreis - nog veel verschuldigd...
In Manila aangekomen, even na sunset, betrekken we ons kamers, nemen maaltijd en zoeken nogal snel ons bed op, want morgen vroeg uit de veren om Manila te bezoeken.

Dag 15: Bayombong

Dat er in de Filippijnen nog sporen te vinden zijn van een eeuwenlange Spaanse aanwezigheid blijkt niet alleen uit de naam Nueva Vizcaya (Nieuw Biskaje) - de provincie waar we ons nu bevinden - en het portaal en de toren van de kathedraal van Bayombong, maar bijvoorbeeld ook uit een traditioneel paasgebruik, zoals we er bijvoorbeeld deze morgen vroeg een konden meemaken. Tegen 4h30 grijpt hier namelijk de Encuentra plaats: begeleid door een kleine lokale fanfare wordt de Verrezen Jezus met zegevaandel in processie vanuit een bepaalde wijk door witte mannen gedragen tot juist voor een podium aan de kathedraal. Van de andere kant komt een stoet in het zwart geklede vrouwen aan: zij brengen in stilte tot voor het zelfde podium een beeld van zijn Moeder Maria, met een rouwsluier op het hoofd. Op het podium staan een 5-tal engelen (meisjes) en zij zingen vreugdezangen. Met een duidelijk Filippijns accent zijn daarin het 'alleluia', 'resurrexit sicut dixit' en 'laetare' herkenbaar. Als hoogtepunt van het gebeuren haalt de engel-soliste de zwarte sluier van het hoofd van Maria weg en bij deze blijde ontmoeting met haar Zoon barst de menigte in vreugde uit en zijn de 'klokken uit Rome teruggekeerd'...
Na het ontbijt trekken we ons terug op een berg-resort en nemen we een verfrissende duik in een zwembad. Eens de middag voorbij trekken we naar Solano, een voorstad van Bayombong, en laten er ons in een cock-pit verleiden tot een 5-tal partijtjes hanengevechten. Of men dit nu moet verbieden omwille van het dierenleed en/of de mogelijke gokverslaving laten we even in het midden. Feit is evenwel dat dit vooral een mannen-'sport' is - een vorm van machismo-, dat het gokken met bijzonder veel animo en lawaai gebeurt, dat tijdens de cockfight de spanning te snijden is, dat na de nederlaag van deze of gene haan er werkelijk 'met het geld gesmeten wordt'...
Op het Amerikaans aandoende binnenplein van de Saint Mary's University wordt door enkelen, onder een drukkende warmte, nog even voetbal gespeeld, terwijl anderen een boek of een puzzle oplossen. We hopen nog even via streaming tv van Sporza de Ronde van Vlaanderen te kunnen volgen, maar dit blijkt in het buitenland niet mogelijk te zijn: we moeten het dus met het intussen bekende bericht stellen dat Ballan heeft gewonnen.

Dag 14: Lagawe - Asipulo

Op de weg van Banawe naar Bayombong ligt Lagawe waar we deze morgen het Ifugao Provincial Hospital bezoeken. Een sociaal assistente maakt zich vrij om ons rond te leiden en ons gesprekken te laten aanknopen met patiënten op de kamers. Ze legt ons ondermeer uit dat het PhiliHealth systeem (dat voor een stuk de kosten van consultatie en opname terugbetaalt) interessant is voor de familie van de (gewezen) staatsambtenaar of militair, maar dat de gewone Ifugao-rijstboer de maandelijkse 100 pesos (1,55euro) nauwelijks kan betalen...
Na een korte lunch trekken we naar de Poblacion Asipulo waar we de barangay's Assiduntog en Attaban aandoen. Aangezien Pater Eugeen hier jarenlang pastoor is geweest en geen onbekende is, biedt zijn aanwezigheid ons de entrée om in deze wijken bij de mensen aan te kloppen en hun dagelijkse leven en kleine woning van dichterbij te leren kennen.
In de vooravond gaan we naar de kathedraal van Baombong om er de paaswake mee te maken. We krijgen van de plaatselijke bisschop een persoonlijke vermelding op het lijstje van de aanwezigen en als we na de viering hem nog even aanspreken is hij blij dat er student mee is uit Oostrozebeke, het dorp waar zijn voorganger, bisschop Alberto Vanoverbeke, vandaan was.
Na het avondmaal snijdt Annelies de op zijn Filippijns versierde verjaardagscake aan en wordt het karaoke-systeem opgestart, waarbij op de tonen van oude en nieuwe krakers wordt meegekweeld of gezongen...

Dag 13: Batad

Wanneer we 's morgens in ware Indiana Jones on tour in jungle-stijl vanuit Banawe de hobbelige en kronkelende bergweg naar Batad nemen met gehuurde jeeps, weten we misschien wel wat we daar eigenlijk gaan zoeken, maar de vrees is groot dat het weer niet veel zal betekenen: nauwelijks lijken de nevel en mist te willen optrekken; we zullen zien...
De afdaling naar Batad via een wandelpaadje heeft eigenlijk iets van een déjà-vue effect, met dit verschil dat de regenwouden die we al kenden van National Geographic, we nu in levende lijve zelf in alle pracht kunnen aanschouwen en in vogelgekwetter kunnen beluisteren. Naarmate we Batad naderen lijkt de zon zich een weg door de wolken te branden en daagt het amfitheater aan rijstvelden van Batad voor onze ogen op; de zweetdruppels van terugkerende wandelaars voorspellen evenwel een harde klim naar boven...
Met de hulp van een jongetje dat voor een tip graag gids voor ons speelt, bereiken we via de boorden van de rijstvelden en een duizelingwekkende trappenafdaling uiteindelijk ons doel: de waterval van Batad. Wie nabij de waterval even een duik neemt in het verfrissende water beseft dat dit maar weinig zal uithalen: straks zal het zweet zich bij de terugtocht uit alle poriën persen.
We eten over de helft van de terugtocht pizza's in een lokaal Filippijns restaurantje en we proberen de verloren energie en het verloren vocht overvloedig te compenseren. Pas wanneer we helemaal opnieuw de top van de vallei hebben bereikt beseffen we hoe waar de woorden zijn die op de T-shirts staan die er als souvenir worden aangeboden: "We Survived Batad".
Nog even terug naar Banawe, waarna we de weg inslaan naar het Bayombong van de lowlands en definitief de Filippijnse cordillera's achter ons laten. Een avond eerder dan voorzien nemen we onze intrek in het Alumni-house van de Saint Mary's University van Baombong, welke eveneens door Vlaamse paters Scheutisten hier werd opgericht!

Dag 12: Hapao

Na onze eerste overnachting in Banawe trekken we erop uit naar Hapao waar zich tussen de rijstvelden een klein kerkje bevindt dat enkel via de 'rijstpaden' te bereiken is. We bereiken na enkele kilometers evenwichtsoefening en overwinning van onze hoogtevrees een kleine zwavelhoudende warmwaterbron. Maar nog heerlijker lijkt het onder een stralend zonnetje ons af te koelen in het klaterende en bruisende riviertje naast de bron.
Wanneer de plaatselijke pastoor weet heeft van onze aanwezigheid op zijn parochie, brengt hij met enkele van zijn medewerkers ons ongevraagd een Filippijns middagmaal (vis en kip) met rijst en zoete patatten. Na onze wandeling tussen de rijstvelden bezoeken we het Hungduan Municipal Hospital waar opnieuw slechts een beperkt aantal patiënten aanwezig is en dan alleen nog in pediatrie... Voor het avondmaal trekken we met enkelen naar de Witte Donderdagviering met voetwassing in de kerk van Banawe, waar zusters Annie en Jeanne van de Zusters van de Jacht (Heverlee) nog steeds de Belgische aanwezigheid in Banawe verzekeren...

Dag 11: Banawe

Op weg naar Banawe wordt duidelijk hoe deze streek geteisterd kan worden door de regens van het regenseizoen: hele bergflanken komen door het overvloedige water naar beneden en zorgen voor een stenenregen die blijkbaar nauwelijks in het daaropvolgende jaar van de wegen opgeruimd raakt.
Na heel wat kronkelen bereiken we Ifugao via Polis Mountain (bewakingspost van het leger) dat zich in mistige wolken hult. Daarna dalen we af naar Banawe waarvan we plots het begin van de vallei zien. Dit prachtige landschap, dat het resultaat is van het samenspel van natuur en cultuur, bestaat volgens de lokale overlevering reeds van 1000 vr Chr. Aan de verschillende viewpoints bevinden zich heel veel winkeltjes waar heel wat houtsnijwerk wordt aangekocht dat straks menige Kortrijkse studentenkamer of als geschenkje de ouderlijke huiskamer zal versieren. Terwijl we de lokale bewoners het hout zien carven of de stoffen zien weven, wandelen we onder een stralend zonnetje de weg stadinwaarts naar beneden.
Na het verlaatte middagmaal trekken we naar het (evangelische) Good News Clinic waar een overenthousiaste dokter ons in het ziekenhuis rondleidt en probeert te overtuigen om er ons een tijd als vrijwilliger in te zetten voor de Filippijnse gezondheidszorg. Wanneer we buitenkomen kondigen de eerste druppels de regenbui aan welke menige liters water over de straten en velden laat stromen.

Dag 10: Bontoc

In Bontoc aangekomen vanuit Sagada, wandelen we eerst wat rond op een marktje waar heel wat artefacten en producten worden verkocht uit de verschillende regio's van de Mountain Province. Na het middagmaal krijgen we een rondleiding in het lokale provinciale ziekenhuis en bezoeken we het volkenkundig museum waaraan de persoonlijke collectie van Zr. Basile Gekiere, afkomstig uit Dentergem (zuster van de Jacht) ten grondslag ligt. Deze uitgebreide verzameling bestaat uit artefacten en rituele objecten van 7 verschillende etno-linguistieke groepen uit de Cordillera's die dikwijls allemaal onder de noemer Igorots werden aangeduid. Na dit volkskundig culturele intermezzo gaat elk een beetje zijn eigen weg in de stad, bvb door eens de karabau's van dichtbij te gaan bekijken aan het water of de shy plant te leren kennen die dichtklapt van zodra je eraan komt.
In plaats van met de vans de berg op te rijden naar het bisschoppelijk pastoraal centrum waar wij zullen overnachten, nemen de meeste studenten voor de eerst keer een tricycle. In het centrum nemen we rustig de tijd om ons eens rustig te verfrissen en met een prachtig zicht vanaf de berg Bontoc te bekijken. In de avond worden de kaarten bovengehaald en wordt, James Bond achterna, als in Casino Royal duchtig gepokerd...

Dag 9: Sagada

Sagada is de nummer 2 in de toeristische gidsen die de bergprovincie beschrijven. Zijn vermaardheid heeft Sagada te danken aan de ondergrondse grotten (een beetje zoals ons grotten van Han).De afdaling in de cave is een hele belevenis en vereist stevig schoeisel, hoewel dit voor onze Filippijnse gidsen een klusje is dat zij verrichten op hun 'sloffen'. De vleermuizen kwetteren boven onze hoofden en kijken niet om naar onze menselijke aanwezigheid om hun uitwerpselen rijkelijk rond te strooien... Alle studenten wagen zich door de ondergrondse beek en wrikken zich lenig door de speleologieholte om het tweede deel van de grotten te betreden. Meer dan 2 uur later bereiken allen (al dan niet met een lichte kneuzing) de uitgang van de grotten.
Op de terugweg slaan we met onze gidsen een zijweg in om de opeengestapelde coffins te bezoeken bij de ingang van de Lumiang Cave. Eeuwen behoorde het tot het dodenritueel van de inwoners van Sagada om hun overledenen tegen de rotswand op te tassen of op te hangen.
Na de middag bezoeken we het episcopaalse (anglicaanse) St. Theodore's Hospital waar dokter, verpleegsters en personeel zitten te wachten op patiënten... Achter de kerk, op weg naar de Echo Valley waar zich nog een paar hanging coffins bevinden, maken enkele locals (mits een kleine fooi voor een fles gin) muziek en wordt er door de aanwezige vrouwen gedanst. In de vallei zelf wordt wel eens een Leo, Le-e-eo uitgeprobeerd, maar de echo klinkt nooit als in de reclame...
Er worden in de lokale winkeltjes nog wat kaartjes gekocht die hopelijk sneller bij jullie aankomen, dan wij zelf terug zullen zijn

Dag 8: op weg naar Sagada

Deze morgen vroeg verlieten we definitief Baguio richting Sagada. Op onze weg daarnaartoe stopten we in Sayangan waar we een rondleiding kregen door een van de lokale dokters, een alumnus van de SLU. Er waren deze zondagmorgen in dit kleine ziekenhuisje welgeteld 7 patiënten, waaronder 2 kindjes die deze nacht het levenslicht zagen. Onze studenten waren niet in het minst verwonderd over de netheid van dit hospitaal. Onder een blakende zon kregen we nog les spelen-met-een-tol van enkele lokale jongetjes.
Wanneer we op de markt van Abatan stoppen om er te eten, houden de meesten het bij de aankoop van wat fruit: de vele vliegen die rondzwermen bij de lokale slager die zijn ossenkop, -staarten, -uier en -vel in zijn open vitrine hangen heeft, hebben de eetlust blijkbaar weggenomen... Jammer genoeg is ook het kleine dispenarium op zondag niet open.
Verder stoppen ze nog even op de missiepost van Sabangan om de benen te strekken en lopen we even langs in de coöperatieve waar toevallig, om haar tijd te verdrijven, een dame op een weefgetouw kleurrijke stoffen weeft. Er worden enkele hebbedingetjes aangekocht.
Plots overvalt ons een warmteregen met veel gedonder, en deze doet ons begrijpen waarom het moeilijk is in het regenseizoen deze streek aan te doen: met veel regen zijn deze 'gravé-wegen' langs de bergflanken gewoon onberijdbaar. Eens in Sagada nemen we onze intrek in het hotelletje terwijl een tweede langduriger plensbui ons uit ons zomersfeertje ontrukt. Na het avondmaal praten we nog wat na, checken we onze mails en zoeken sommigen al snel hun bedje op!

Dag 7: Ziekenhuis en college in Baguio

Opnieuw trekken we vandaag het ziekenhuis in. De meeste afdelingen hebben we al gezien en enorm veel nieuws valt er niet onmiddellijk meer te beleven, tenzij misschien het bezoek aan het ziekenhuislaboratorium van de Dean van de Medical School: want malaria onder een microscoop zien is niet iedereen in België gegeven...
In de namiddag onze laatste colleges: is het de warmte of de slopende vermoeidheid? Als de spreker misschien wel interessante dingen te vertellen heeft, maar dit minder vlot kan, dan verslapt de aandacht wel eens... Maar dit is in Baguio waarschijnlijk niet anders dan in Kortrijk! Tenzij de prof spreekt over het toch wel aanwezige gevaar van malaria, dengue of ongedistilleerd drinkwater, dan is iedereen weer snel wakker! Wat de warmte betreft: zelfs de inwoners van Baguio hebben het naar eigen zeggen warmer dan voorgaande jaren. Ook hier begint men de unconvenient truth van All Gore als waarheid aan te nemen.
Deze avond gaan we naar de palmzondagviering in de nabijgelegen kathedraal van Baguio waar men de prachtig geweven palmbladen probeert aan de man te brengen. Toch duidelijk minder dramatiek in de viering in vergelijking met die van vorig jaar in Bayombomg, maar deze laatste stad heeft voor ons nog de georkestreerde ochtendprocessie van de Sabèt of de Encuentra tussen de rouwende Maria en en Verrezen Jezus op paasmorgen nog in petto.
We eten ons 'laatste avondmaal' met de president van de Saint Louis University in een bij de kathedraal gelegen restaurantje. Father Jessie Hechanova knoopt onder de maaltijd vlot een gesprek aan met de studenten en neemt na een groepsfoto van ons afscheid. Een van de studenten springt zonder aarzelen op de moto van Fr. Eugeen om met hem mee naar huis te rijden, terwijl op de achtergrond de kreten en klanken van een nachtelijke verkiezingsmeeting zich op gang trekken. We houden ons echter niet langer bezig, want morgenvroeg verlaten we Baguio om de rondrit in de bergen aan te vattten. Twee Filippijnse studenten geneeskunde en 3 Haïtiaanse scheutisten-in-opleiding zullen ons vergezellen: vanaf morgen proberen we dus het West-Vlaams te vergeten en wordt Engels onze voertaal!

Dag 6: Ziekenhuis en College in Baguio

Na de 'nachtelijke' activiteiten van gisteren, toch allemaal om 7u paraat om 'fathers' Paul en Bernard (Leuvense proffen) uit te wuiven [iedere blanke man zonder Filippina aan zijn zijde wordt al gauw als geestelijke aangesproken]. Na een kort ontbijt draaien we de dagorde om: blijkbaar zijn er 's morgens meer patiënten in het ziekenhuis en valt er dus meer te 'beleven'... Dus eerst aan de slag in het ziekenhuis.Vandaag heel wat te zien: bevalling (zonder echtgenoot!), spoedopname van een patiënt met een hartinfarct, tonsillectomie, ruggemerg operatie, gynaecomastie, ... blijkbaar voor ieder wat wils.
Korte lunchpauze want om 1u30 p.m. hoorcolleges (hoewel enkele 'schone slaapsters' niet tijdig uit hun middagdutje raakten): rabies, dengue, malaria, amoebiasis, salmonella, hepatitis A ... een verwittigd(e) man (vrouw) is er minstens 2 waard in de Filippijnen.Wegens valse start en computerproblemen van een doctora kunnen we geen mails meer lezen of blogspots bijhouden (bib was al gesloten). Vroeg avondmaal want velen willen nog inkoopjes doen in het winkelcentrum of illegaal gekopieerde CD's of DVD's aanschaffen langs de wegkraampjes... en daarna niet te laat in bed ...

Dag 5: College en ziekenhuis in Baguio

Al eerste inleiding in de morgen werd beeldrijk een overzicht geboden van alle seksueel overdraagbare aandoeningen die in de Filippijnen vaak blijken voor te komen: ons zijn er vooral slechts enkele bekend zoals syfilis, HIV, herpes... Niet alleen de aandoeningen zijn op zichzelf erg, maar vaak ook de maatschappelijke uitsluiting en/of het psychologisch leed die ermee gepaard gaan, weegt op mensen. Heel wat voorlichting en preventie moeten hier nog worden aangeboden, al kijken Vlaamse jongeren naar dit laatste heel anders naar dan de Filippijnse professoren... Tijdens een tweede lesbeurt krijgen onze studenten te maken met parasitaire aandoeningen. Vaak kan eenvoudige hygiëne, zoals het wassen van de handen, al veel verhelpen, maar hoe dit duidelijk maken aan kinderen die hele dagen op straat met bvb aarde spelen?
Na de middag trekken we opnieuw het ziekenhuis in. Professor De Leyn die in het UZ Leuven Thorax-chirurg is, voelt zijn vingers kriebelen en helpt onze studenten meekijken naar een operatie.
Om 5p.m. bezoeken we het Centre for Inclusive Learning onder leiding van Ignaas Demyttenaere, afkomstig uit Geluwe. Hier worden schoolboeken gescand en met Lernout & Hauspie-technologie omgezet in audiofragmenten of afgedrukt in braille. Leerkrachten worden er geschoold om de gebarentaal te hanteren. Zo hoeven blinde of dove kinderen niet in bijzondere instellingen te worden opgenomen, maar kunnen ze in hun kleine bergdorpen aansluiten bij de leeftijdgenootjes van hun lokale schooltje. Dankzij de steun van de Saint Louis University, de Christelijke Blindenmissie en niet in het minst ook van de Provincie West-Vlaanderen kan dit prachtige ontwikkelingswerk hier blijven bestaan.
Na het avondmaal nemen we rond een biertje in een plaatselijke pub afscheid van Prof. Himpens, decaan Leuven, en Prof. De Leyn, stagecoördinator Leuven. Gedurende twee dagen hebben zij hier goede vooruitgang geboekt in de onderhandelingen over het UZ van de SLU als stageplaats voor 6e jaars geneeskunde K.U.Leuven. Vermoedelijk vanaf academiejaar 2008-2009 zullen Leuvense stagiairs in dit Verre Oosten stage kunnen lopen. Aangezien het vliegtuig van de proffen pas zondag richting Europa terugkeert, hebben ze nog wat tijd over om de prachtige rijstvelden van Banawe aan te doen. Vandaar dat ze ons vervroegd goodbye zeggen...

Dag 4: College en ziekenhuis in Baguio

Van de kidnapping door Armando Ducat in Manila van meer dan 30 kinderen in echte Dirty Harry-stijl - om de nationale en wereldaandacht te trekken op de corruptie in dit land en de sociale onrechtvaardigheid- hebben wij hier niet zo veel gemerkt: voor de studenten gaan nl. de eerste colleges van start.
Na een welkomstwoord door de Dean van het College of Medicine krijgen we een presentatie over het onderzoek naar de dengue-mug in een lokale gemeenschap. Zo kan de ziekte makkelijk worden bestreden door een grotere netheid van de omgeving waardoor de larve zich niet kan ontwikkelen in het stilstaand water van rondslingerende autobanden, plasticflessen of -zakken. Daarna krijgen we een overzicht van de activiteiten van het MOMFI, de Medical Outreach Missions Foundation, Inc. Deze organisatie van geneeskundestudenten organiseert meermaals per jaar een zending in de bergen om er de eerste medische zorgen toe te dienen aan de bergbewoners die in normale omstandigheden zelden of nooit een dokter zien. Aangezien dit vrijwilligerswerk is en men voor de aankoop van medisch materiaal, geneesmiddelen, enz. aangewezen is op giften, overhandigen we hen 1000 euro uit de opbrengsten van de wekelijkse Zweetkelderbroodmaaltijden op dinsdag. Snel wordt ook contact gelegd met enkele van deze studenten en spreken we af om ‘s avonds samen een bezoekje te brengen aan de bioscoop.
Na de middag splitsen we ons op in groepjes en bezoeken we de verschillende diensten van het Universitair Hospitaal. Hoewel er momenteel minder patiënten zijn dan in een normale periode (de jaarlijkse graduation ceremony van leerlingen en studenten kost geld zodat er minder overblijft om aan de gezondheid te spenderen) maken enkelen een bevalling mee of ontmoeten een interessante doctora.
Na het ziekenhuis bekijken we snel nog even de e-mailberichten van het thuisfront, nemen we maaltijd en houden we een korte bespreking over onze eerste indrukken over Baguio, de colleges en wat we zagen in het ziekenhuis. Om snel daarna te verbroederen met onze Filippino-medestudenten voor een avondje cinema in de Super Mall...

Dag 3: Manila - Baguio

Na onze eerste Filippijnse "zwoele" nacht verlaten we 's morgens Maryhill van Pater Mark Lesage om per aircon bus naar Baguio te rijden. De jetlag zit ons nog duidelijk in de kleren, want zo goed als iedereen kan genieten van meerdere kleine slaapjes op de bus.
250 km op Belgische wegen is een kwestie van een kleine 3 uur rijden, maar niet naar Baguio: jeepneys, tricycles, auto's vertragen het verkeer aanzienlijk. Vertrokken om 9u30 lokale tijd, komen we om 17h30 ongeveer op onze bestemming aan. We merken onderweg de eerste rijstvelden van de lowlands op, de grazende karabau's, de al dan niet florerende plaatselijke kleinhandel. Tijdens de steile beklimming van de Marcos Highway (de Kennon Road met zijn haarspeldbochten is voor bus en vrachtwagen een onmogelijke zaak) daagt een dikke mistlaag op en heeft de bus het niet altijd makkelijk. Maar eens we Baguio naderen lijken we boven de wolken te vertoeven en vindt de bus al snel zijn tweede adem terug.
Na het uitpakken en het avondmaal trekken we met Pater Eugeen Vanackere naar de Super Mall om enkele kleinere inkopen te doen en drinken we nog een San Miguel, Tequila Sunrise of cocktail in de Rumour's. Het wordt tijd om slapen te gaan: ontbijt om 7u30.

Dag 1-2: Kortrijk-Parijs-Kuala Lumpur-Manila

Zondagmorgen vroeg, gepakt en gezakt, nemen we om 6 uur afscheid van Kortrijk.
Na een vlotte busreis naar Parijs is het er eventjes wachten op Prof.dr. Bernard Himpens, decaan van de Faculteit Geneeskunde Leuven, en Prof.dr. Paul De Leyn die bij ons aansluiten naar Baguio. Zij bespreken hier met de bevoegde instanties de mogelijkheid om 6de jaars geneeskunde van de K.U.Leuven gedurende 3 maanden in Baguio hun ziekenhuisstage te laten maken.

Vlot ingecheckt, volgt er 12 uur vlucht van Parijs naar Kuala Lumpur, 4 uur tussenstop in de moderne luchthaven, 4 uur vlucht naar Manila. Men krijgt er gedurende 3 kwartier de deur van het vliegtuig niet meer open, iedereen moet bijgevolg langs achteren het vliegtuig verlaten, dan toch weer niet enz., wat voor een soort gezellige drukte zorgt...
Eenmaal losgelaten op maandagmiddag 3 p.m (9h Belgische tijd) overvalt ons de bijna ondraaglijke hitte. Zoals voorgaand jaar worden we hartelijk ontvangen door Mark Lesage in MaryHill, waarop een verfrissende duik volgt in een openluchtzwembad, een Jeepney-rit met een vehikel dat de Hill niet meer opraakt, barbecue met uitzicht op Manila by night, verschillende San Miguels, een blik op de kleine en grote beer, Orion enz... op het nieuwe dakterras. Na een spelletje Trivial Pursuit zoeken we omstreeks middernacht voor het eerst in anderhalve dag een bed op. Het zijn deugdoende uurtjes, ondanks de zwoele nacht.

Vertrek morgenochtend

Beste Vrienden van de K.U.Leuven Campus Kortrijk,
als wij ons morgenochtend niet overslapen (want zomeruur!)
stijgen we omstreeks 12h10 in Parijs op richting Baguio-Filippijnen.
Als alles meezit krijgen jullie maandag in de namiddag vanuit Manila de eerste info
over onze reis en tussenstop in Kuala Lumpur.
Aangezien onze groep 2e bachelor geneeskunde in grote lijnen hetzelfde programma zal volgen als de groep van vorig jaar, kan je als voorproefje alvast een kijkje nemen op de blogspot van vorig jaar:
http://studiereis2006.blogspot.com/