
Opnieuw trekken we vandaag het ziekenhuis in. De meeste afdelingen hebben we al gezien en enorm veel nieuws valt er niet onmiddellijk meer te beleven, tenzij misschien het bezoek aan het ziekenhuislaboratorium van de Dean van de Medical School: want malaria onder een microscoop zien is niet iedereen in België gegeven...
In de namiddag onze laatste colleges: is het de warmte of de slopende vermoeidheid? Als de spreker misschien wel interessante dingen te vertellen heeft, maar dit minder vlot kan, dan verslapt de aandacht wel eens... Maar dit is in Baguio waarschijnlijk niet anders dan in Kortrijk! Tenzij de prof spreekt over het toch wel aanwezige gevaar van malaria, dengue of ongedistilleerd drinkwater, dan is iedereen weer snel wakker! Wat de warmte betreft: zelfs de inwoners van Baguio hebben het naar eigen zeggen warmer dan voorgaande jaren. Ook hier begint men de unconvenient truth van All Gore als waarheid aan te nemen.
Deze avond gaan we naar de palmzondagviering in de nabijgelegen kathedraal van Baguio waar men de prachtig geweven palmbladen probeert aan de man te brengen. Toch duidelijk minder dramatiek in de viering in vergelijking met die van vorig jaar in Bayombomg, maar deze laatste stad heeft voor ons nog de georkestreerde ochtendprocessie van de Sabèt of de Encuentra tussen de rouwende Maria en en Verrezen Jezus op paasmorgen nog in petto.
We eten ons 'laatste avondmaal' met de president van de Saint Louis University in een bij de kathedraal gelegen restaurantje. Father Jessie Hechanova knoopt onder de maaltijd vlot een gesprek aan met de studenten en neemt na een groepsfoto van ons afscheid. Een van de studenten springt zonder aarzelen op de moto van Fr. Eugeen om met hem mee naar huis te rijden, terwijl op de achtergrond de kreten en klanken van een nachtelijke verkiezingsmeeting zich op gang trekken. We houden ons echter niet langer bezig, want morgenvroeg verlaten we Baguio om de rondrit in de bergen aan te vattten. Twee Filippijnse studenten geneeskunde en 3 Haïtiaanse scheutisten-in-opleiding zullen ons vergezellen: vanaf morgen proberen we dus het West-Vlaams te vergeten en wordt Engels onze voertaal!